Aşkar Dergisi'nin 70. Sayısından Mısra Seçkisi

Kapının kapı olduğu çürüyüşünden bilindi
Unuttu herkes unutuşun bin bir haliyle
Kursaktaki son heves de gizlendi
Adımızı bir duvara verdiler; bu duvar
Kerpicin bereketiyle dikildi, sıvasız
Ardından mermilerin adı namluya verildi
Taşa verildi sonra adlar, bedenler toprağa
Sonra hiçbir şey olmamış gibi devam edildi

Murat Özel, Son Akşam Yemeği

Duvar diplerinde. Köşelerde. Bistrolarda konuşuyor insanlar. Ay ışığında. Kemiklerinden sıyırıyorlar. Çürümüş et kalıntılarını. Kardeşlerinin. Korkunç. Gövdesiz ağrılar. Çeken iskeletlerini öğütüyor. Yokluk. Neye sahip olabilir. Kendini gösteren. Salınan. Ve gittikçe büzülen.

Osman Nuri Tolar, Yakın Tarih Kronikleri

günleri çözeriz düğümler sorun değil
buluruz bir yolunu yaşamak fena değil
hem zaten ölünce can acımak olmayacak
hem şimdi bahar geldi bak baharsa bahar
canımın ne isteyeceğine kimse karışamaz

Özgür Ballı, Baharsa Bahar

Tamamını Oku →

Aşkar Dergisi'nin 68. Sayısından Mısra Seçkisi

bir yatağın serinliğine inceden kederlenip

duvara dönüyorum yenilmektir bu

parklarda kuğular üşüyor senin incecik boynun

benim açık parmaklarım cetvel karşısında vur bakalım

çocukluğumun pembe ellerine ellerine

...

bir kışı bozduralım bir sürü sonbaharlar

ayağının ucuna basarak mı yürüyorsun

sen bakınca heykel oluyor öylesi taşlar

Özgür Ballı, Mevsimsel

Söz de yorulunca artık uzun bir

Evetle hayır arasına elle gelen düğün bayram

Tam cüze geçmişken başlayınca okul

Ödev defterinde bir leke olur o kul

Murat Özel, Elveda Bahri

şiirlerin çok güzel Rabbim bağışla

ıssız kalmış cüretimi

tek bir harfe alemi sığdıran azamet senindir

babamız âdem'e kelimeleri öğreten o sırrı bize lütfeden

sonsuz merhamet senindir

Tamamını Oku →

Aşkar Dergisi’nin 62. Sayısından Mısra Seçkisi

Yeni bir oturum açtım nehirde iki defa

Temiz bir sayfaya inanmayı ne çok istedim

....

Bir yaz günüydü hani kokulardan bir hatıra

...

Geçmişin kokusunu derinden soludum da

Nefesimin yetmediğini bir türlü öğretemedim

Yaşamak dediğiniz uzun bir gelecekti hani

İnkisar, Hüseyin Karacalar

karanfil sokak karanfil kokmuyor ve menekşe sokak menekşe

bu iklimlere bir şey oldu dostun önünde buluşmuyor mu kimse

...

işte buralarından geçtim ben şehrin çiçek adlarını

sonra işte sen geldin.

...

ankara her dönemin gençliği

bakmayın memur sandıklarına bakmayın gri

kimsenin beğenmediği kimsenin vazgeçemediği

Ankaralı Şiir, Özgür Ballı

Tamamını Oku →