Seni Sevmek Binlerce Gülün Ortasında

Neyi eksilttiysem senin için neyi bıraktıysam arkamda

Gözlerin geri verdi bende azalan bende tükenen her şeyi

Mutlu öğle saatlerimi, 

Ve bir yorgunluğun koynunda

Serin uykuların arasında tanıdığım, hatırladığım tazeliği.

Benim talihim, benim güzelliğim, gözlerimin ışığı

Yetiyor bana yazgımda gezinen tebessümün

Eski akşamlar gibi, portakal kokusu gibi

Aynadaki parmak izleri gibi çocukluğumun

Yetiyor bana sesinde çoğalttığım mutluluk

Çoğalmak, dört çift göz olmak dünyaya karşı

Yeniden doğmak küçük ve saydam parmakların arasında

Sonsuz bir düzlüğe ulaşmak

Sonsuz bir mavinin arkasında

Burcu burcu kokan çiçeklerin arasında

Bir küçük kız olmak, bir küçük oğlan.

Bunu bilenler vardır

Aşktır demiri yumuşatan

Önceden tanımlanan her şeyi anlamsız kılan

Aşktır, bir sözlüğü tek bir heceye sığdıran

Bir demet nergistir, ısrarlı ve heyecanlı

Ama bunu bir ben bilirim

Bir de sen

Bir demet nergisin taşınmaz hatırasını.

Çünkü aşktır demiri yumuşatan

Dünyanın katılığı arasında.

Bir takvim beğeniyorum duvara ve bir aile fotoğrafı

Bitimsiz gülüyorum, ağaçlar kuşlar çiçekler de gülüyor

Evimizde, yüreğimizde, seni beklediğim eşiğin önünde

Ekliyorum duama

Taşıyamayacağımız yük olmasın omuzlarımızda

Aldığımız nefes verdiğimiz nefese denk olsun

Bir de bahçesi olmayan evlere bahçe.

Seni sevmek binlerce gülün ortasında

Bir şiirin başında ve sonunda

Seni sevmek

Dünyanın katılığı arasında.

Eyüp Aktuğ
Aşkar Dergisi, Sayı 69, Ocak – Şubat – Mart 2024