Dostlarımızla hemen her hafta gerçekleştirdiğimiz Cuma Buluşmalarından birisiydi. Edip Cansever'in çok sevdiğim "Salıncak" başlıklı şiirini Serkan'ın güzel yorumundan dinlemiştim. Gecenin bu saatinde Serkan'ın sesi ile bu şiiri yeniden dinleme imkanım yok. Bu kez şiiri kendi kendime okuyorum. Yeniden ve yeniden... Cansever'in şiirinde dediği gibi: "bir duanın yaratılışı duyulur bu ara". Çünkü;
Çok çabuk geçmek için şu olup bitenleri
Bir daha, bir daha, bir daha
Unutmak unutmak unutmakEdip Cansever, Salıncak
Acılar unutulur mu ki? Bir acının üzerinden nasıl geçilir, nasıl iyileşir yaralar? Yaşanan felaketler, korkular ve kaygılar... Belki bir boşluk hali. Olmak istenilen yer ile olunan yer arasındaki boşluk. Bir çok şeyin anlamını yitirdiği bir boşluk. İşte bu boşluk dışarıdan bakan gözler için konuşmak ile susmak arasında kalınan bir alana dönüşüyor. Konuşmanın da susmanın da bizi ulaştırdığı bir yer yok. Şimdi durup düşünüyorum. O boşluk halini nasıl aşacağız?
0 Yorum:
Yorum Gönder
Bloguma ziyaretiniz için teşekkür ederim. Bu içeriği beğendiyseniz paylaşabilir, yorum yaparak katkıda bulunabilirsiniz. Yeniden görüşmek ümidiyle...